1
هیات علمی دانشگاه پیام نور ، گروه علوم سیاسی ، ایران
2
دانشگاه آزاد اسلامی ، گروه علوم سیاسی ، شیراز ، ایران ، دانشجوی دکتری
3
دانشگاه ازاد اسلامی ، گروه علوم سیاسی ، شیراز ، ایران ، استادیار
چکیده
می توان گفت مقوله توسعه و عقب افتادن ایران از قطار پیشرفت جهانی در طی صد و پنجاه سال اخیر مورد بحث و بررسی بوده است . از زمان اولین شکست ایران از روسیه تزاری ایرانی ها از خود پرسیدند چرا عقب افتادیم. و تا امروزه هم این سوال را از خود می پرسند .حتی می توان گفت انقلاب اسلامی هم به نوعی در پاسخ به مقوله عقب ماندگی ایران شکل گرفت . بعد از پیروزی انقلاب هم به نوعی مقوله پیشرفت و توسعه در اولویت دولت ها و اندیشه ورزان نظام جمهوری بوده است . که در این بین مقام معظم رهبری بارها روی مساله پیشرفت تاکید داشته است .و به طوری که الگوی ایرانی – اسلامی پیشرفت را مطرح کردند . لذا در این پژوهش نگارندگان به دنبال پاسخ به این سوال هستند . که توسعه از دیدگاه مقام معظم رهبری چه بار مفهومی دارد و چگونه می توان به پیشرفت رسید ؟ در پاسخ به سوال تحقیق فرضیه پژوهش اینگونه مطرح می شود از دیدگاه رهبری باید بجای توسعه که بار معنای خاصی دارد از مقوله پیشرفت استفاده کنیم و برای رسیدن به پیشرفت باید یک الگوی مناسب و بومی با توجه به الگوی اسلامی و ایرانی طراحی کنیم . نگارندگان سعی می کنند با کمک رویکرد گفتمان لاکلاو و موفه به بررسی جایگاه پیشرفت از دیدگاه مقام معظم رهبری بپردازند .
تیموری, روح اله, عبداله زاده, حسن, & کاوه پیشقدم, محمد کاظم. (1395). تعریف پیشرفت و راه های رسیدن به آن از دیدگاه مقام معظم رهبری بر اساس نظریه گفتمان لاکلاو و موفه. تحول در علوم انسانی, 4(6), 104-118.
MLA
روح اله تیموری; حسن عبداله زاده; محمد کاظم کاوه پیشقدم. "تعریف پیشرفت و راه های رسیدن به آن از دیدگاه مقام معظم رهبری بر اساس نظریه گفتمان لاکلاو و موفه". تحول در علوم انسانی, 4, 6, 1395, 104-118.
HARVARD
تیموری, روح اله, عبداله زاده, حسن, کاوه پیشقدم, محمد کاظم. (1395). 'تعریف پیشرفت و راه های رسیدن به آن از دیدگاه مقام معظم رهبری بر اساس نظریه گفتمان لاکلاو و موفه', تحول در علوم انسانی, 4(6), pp. 104-118.
VANCOUVER
تیموری, روح اله, عبداله زاده, حسن, کاوه پیشقدم, محمد کاظم. تعریف پیشرفت و راه های رسیدن به آن از دیدگاه مقام معظم رهبری بر اساس نظریه گفتمان لاکلاو و موفه. تحول در علوم انسانی, 1395; 4(6): 104-118.
)