نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه مطالعات فرهنگی و رسانه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد عکاسی، پژوهشگر مستقل، تهران، ایران
3 کارشناسی ارشد عکاسی، پژوهشگر مستقل. تهران، ایران
4 دانش‌آموخته دکترای مسائل ایران، پژوهشگر مستقل. تهران، ایران
چکیده
عکاسی از زمان آغازش در فرانسه با فاصله کمی، وارد ایران شد و جایگاه ویژه‌ای گرفت. از آنجایی که امروزه با گسترش تکنولوژی و فناوری دوربین‌های عکاسی در قالب تلفن همراه در دسترس بسیاری از افراد جامعه قرار گرفته است و از سوی دیگر وجود ژانرهای مختلف عکاسی، لزوم یک سیاست‌گذاری آموزشی در تمامی جنبه‌های این هنر و صنعت را بیش از پیش نشان می‌دهد. از این رو هدف این پژوهش آسیب‌شناسی سیاست‌گذاری‌های رشته عکاسی در ایران می‌باشد. پژوهش حاضر از جنبۀ هدف، جزء پژوهش‌های کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی است. به دلیل مطالعۀ گذشته‌نگر، از منابع و اسناد کتابخانه‌ای و برای تکمیل ناشناخته‌ها، مصاحبه‌ای اکتشافی نیز با 10 نفر از متخصصان و صاحب‌نظران حوزه عکاسی که بصورت هدفمند انتخاب شدند و تا حد اشباع نظری محدود شدند نیز صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد، کمبود حمایت و تأمین مالی، عدم تدوین شاخص‌ها و اجرای قوانین و مقررات فقدان سیاست‌ها و استراتژی‌های مدون در عکاسی بیشترین آسیب‌های سیاست‌گذاری رشته عکاسی در ایران می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
)